Podstawowe informacje
Po rozwiązaniu umowy najmu, czy to z powodu jej wypowiedzenia, czy w związku z upływem terminu na który została zawarta, najemca jest zobowiązany lokal opuścić. Niemniej jednak często zdarza się, szczególnie w przypadku lokali socjalnych, że najemcy lokalu nie opróżniają. W takim przypadku były najemca jest zobowiązany do uiszczania odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu oraz tzw. roszczenia uzupełniające obejmuje opłaty nienależne od właściciela. Dłużnicy jednak powinni wiedzieć, że skutecznym środkiem niweczącym powództwo byłego wynajmującego jest podniesienie zarzutu przedawnienia. Bardzo często bowiem wynajmujący wnoszą pozew po upływie terminu przedawnienia. Z tego względu trzeba sobie zadać pytanie w jakim terminie przedawniają się roszczenia wynikające.
Ogólne informacje dotyczące przedawnienia roszczeń
Kodeks cywilny wprowadza określone terminy przedawnienia, a inaczej ujmując terminy na dochodzenie roszczenia za pośrednictwem dostępnych środków prawnych. Podstawowy termin przedawnienia wynosi 6 lat (do noweli z 2018 r. wynosił 10 lat).
W przypadku świadczeń okresowych, a więc takich, które dłużnik zobowiązany jest spłacać periodycznie, okres przedawnienia wynosi 3 lata. Identyczny termin przedawnienia przewidziany jest dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wprowadzenie krótszego terminu przedawnienia dla roszczeń związanych z działalnością gospodarczą odpowiada potrzebom obrotu gospodarczego, bowiem takie roszczenia nie mogą przedawniać się zbyt szybko ani zbyt długo.
Przedawnienie roszczeń wynikających z bezumownego korzystania lokalu.
Zgodnie z powszechny poglądem przyjętym w literaturze prawniczej i judykaturze przyjmuje się, że odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu przedawnia się w terminie trzyletnim. Przyjmuje się bowiem, że odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu jest świadczeniem okresowym, bowiem były najemca jest zobowiązany do jego uiszczenia co miesiąc do dnia opróżniania lokalu.
Roszczenia uzupełniające zaś, według przeważającego poglądu przedawniają się w okresie 6 letnim, a więc na zasadach ogólnych. Doktryna bowiem przyjęła, iż roszczenie to nie jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 Kodeksu cywilnego.