Wynagrodzenie chorobowe

Niezdolność do pracy może wynikać z ogólnego stanu zdrowia (np. choroby), wypadku przy pracy lub wypadku w drodze do albo z pracy. Niemniej jednak pracownik podlegający ubezpieczeniom społecznym, ma możliwość pobierania odpowiedniego świadczenia w takim przypadku. Co do zasady polski system prawny, przewiduje 3 rodzaje świadczeń w przypadku niezdolności do pracy, a tj. wynagrodzenie chorobowe, zasiłek chorobowy oraz świadczenie rehabilitacyjne. Różnica pomiędzy wyżej wskazanymi instytucjami, polega przede wszystkim na przesłankach warunkujących skorzystanie z nich, wysokości świadczenia oraz podmiocie uprawnionym do spełnienia świadczenia. W niniejszym artykule zostanie bliżej omówione wynagrodzenie chorobowe.

Wynagrodzenie chorobowe, odmiennie od dwóch pozostałych świadczeń, finansowane jest przez pracodawcę. Pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Do tego okresu są również wliczane poprzednie okres ubezpieczenia chorobowego, jeśli przerwa pomiędzy nimi nie przekroczyła 30 dni. Podstawą wypłaty wynagrodzenia chorobowego będzie stanowiło wystawione zaświadczenie lekarskie.

Kodeks pracy przewiduje konkretny okres czasu w którym to pracownik może pobierać wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy. W przypadku pracownika, który nie ukończył 50 rok życia będą to maksymalnie 33 dni w ciągu roku kalendarzowe. Natomiast pracownicy, którzy przekroczyli 50 rok życia mogą pobierać wynagrodzenie chorobowe przez 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Jeżeli pracownik, po upływie wyżej wskazanych okresów, nadal jest niezdolny do pracy, będzie mu przysługiwać zasiłek chorobowy wypłacany z ZUS – u. Dlatego też nie można utożsamiać wynagrodzenia chorobowego z zasiłkiem chorobowym.

Przepisy prawa pracy uzależniają wysokość wynagrodzenia chorobowego od przyczyny, która spowodowała niezdolność do pracy. W związku z tym wskutek:

  1. Choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – pracownik zachowuje prawo do 80 % wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu.
  2. Wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie choroby – pracownik zachowuje prawo do 100 % wynagrodzenia.
  3. Poddanie się niezbędnym badaniom lekarskim przewidziany dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – pracownik zachowuje prawo do 100 % wynagrodzenia.

Wynagrodzenie chorobowe przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy. Przy obliczania podstawy wymiaru wynagrodzenie chorobowego stosuje się przepisy o zasiłku chorobowym, który zostanie omówiony w kolejnym artykule.